Nikt nie zaprzeczy, że kopie zapasowe danych są pilnie potrzebne. Szczególnie osoby, które dużo pracują przy komputerze i przechowują na nim ważne dokumenty, powinny regularnie twórz kopie zapasowe swoich danych tworzyć. Ale nie każdy nośnik nadaje się do archiwizacji danych przez dłuższy czas: pendrive, karta SD i inne zewnętrzny dysk twardy każdy ma inny poziom bezpieczeństwa.
Ze względów bezpieczeństwa: nie używaj pamięci masowej w chmurze!
Przechowywanie w chmurze wydaje się skutecznym wyborem do przechowywania danych w dobie cyfryzacji. Przesyłanie dokumentu do chmury jest niezwykle łatwe i wygodne. Przede wszystkim jest niedrogi. Ponieważ dostawcy online, tacy jak Dysk Google, iCloud i Amazon, zapewniają usługi przechowywania za niewielkie pieniądze lub za żadne pieniądze. Dlatego ludzie godni zaufania często zwracają się do chmury, gdy chcą przechowywać dane.
Mimo to przechowywanie w chmurze jest dokładnym przeciwieństwem dobrego rozwiązania. Z jednej strony jest czynnik bezpieczeństwa: Mimo wszystko kodowanie dane nadal znajdują się na nośniku pamięci należącym do strony trzeciej i są tak bezpieczne, jak zapewnia je dostawca. Ponadto możliwość ich odzyskania zależy od połączenia internetowego. W szczególności DSL często ma bardzo niskie prędkości wysyłania. A jeśli wybrana usługa lub Internet całkowicie zawiedzie, dostęp do przechowywanych danych również nie będzie możliwy.
Kompaktowe, ale niepewne: płyty CD i pamięci USB
Dyski flash USB wydają się idealnym nośnikiem do tworzenia kopii zapasowych danych. Przesyłanie danych odbywa się z rewelacyjną szybkością, dzięki kompaktowym rozmiarom pamięć można zabrać wszędzie. Pamięć USB jest dość niewrażliwa na wpływy środowiska, czasami może spaść lub wytrysnąć sokiem.
Wadą może być jednak mały rozmiar: im częściej pendrive jest transportowany, tym łatwiej go zgubić. Szyfrowanie nie jest możliwe na większości pendrive'ów, więc każdy znalazca może uzyskać dostęp do przechowywanych danych. Ponadto dane z pamięci flash używanej w pendrive'ach USB mogą zostać utracone na zawsze i nie można ich odzyskać.
Również płyta CD lub DVD, która była powszechnie używana w przeszłości, nie nadaje się tak dobrze do archiwizacji danych, jak mogłoby się wydawać. Prawdą jest, że HTL BD-R, na którym można zapisać jeden raz, może działać przez 100 lat, jeśli jest prawidłowo przechowywany. Jest jednak niezwykle czuły i może oddać ducha zaledwie kilkoma zadrapaniami. Ponadto zarówno płyty CD, jak i pamięci USB zwykle nie mają wystarczającej ilości miejsca na pełną kopię zapasową dysku twardego. Nawet wysokie szybkości transmisji są już bezużyteczne.
SD i SSD jako sensowne opcje archiwizacji danych
Karta SD pochodzi pierwotnie z przechowywania zdjęć i filmów. Notebooki lub komputery wyposażone w odpowiednie gniazdo rozszerzeń można wyposażyć w dodatkową pojemność za pomocą karty SD. Szybkość transmisji jest tutaj podobna do innych nowoczesnych nośników pamięci.
Karty SD zwykle nie są wymieniane między różnymi urządzeniami końcowymi. W rezultacie ryzyko uszkodzenia lub nawet utraty jest bardzo małe, jak w przypadku pamięci USB. Karta SD może trwać około trzydziestu lat przy rozsądnym użytkowaniu.
Szczególnie duża prędkość w Transmisja danych od dysku twardego do nośnika danych oferują dyski półprzewodnikowe. Większość ludzi zna je teraz pod skrótem SSD. Na zewnętrzny dysk SSD to pamięć NAND flash, do której zapisywane są dane.
Ponieważ technologia NAND jest wciąż stosunkowo nowa, trudno jest obliczyć, jak długo dysk SSD może przetrwać. Eksperci oceniają, że dysk zostanie wycofany z eksploatacji i prawidłowo przechowywany za dziesięć do dwudziestu lat, ale mogą też popełnić błąd. Ale jedno jest pewne: dysk SSD nie zawiera żadnych mechanizmów, które mogłyby zawieść lub pęknąć z powodu upadków i dlatego jest dość odporny.
Najbezpieczniejsza opcja: zewnętrzne dyski twarde
Zewnętrzny dysk twardy jest najczęściej używanym nośnikiem do tworzenia kopii zapasowych danych i dlatego nadal jest klasykiem. Mechaniczny dysk twardy (HDD) składa się z kilku bezdotykowo namagnesowanych dysków. Możliwa jest teraz pojemność do 10 terabajtów i bardzo szybki transfer. Odzyskiwanie utraconych danych jest również stosunkowo łatwe na zewnętrznych dyskach twardych.
Duże ilości danych można przechowywać na dyskach twardych przez ograniczony czas. Przy odpowiedniej pamięci masowej zewnętrzny dysk twardy, który został wycofany z użytku, może z łatwością przetrwać dekadę lub dwie. Następnie komponenty magnetyczne stają się bezużyteczne, a zapisane dane są tracone. Jeśli chcesz być po bezpiecznej stronie, powinieneś aktualizować dane na zewnętrznym dysku twardym co dwa do trzech lat.
Ciepło, wilgoć i pola magnetyczne mogą znacznie skrócić żywotność dysku twardego. Ze względu na swoją mechanikę jest również dość podatny na upadki. Z tego powodu zaleca się, aby zawsze mieć dwa lub nawet trzy zewnętrzne dyski twarde zostać utworzone z tym samym rekordem danych. Jest to również znane jako „złota zasada trzech”. Przed przechowywaniem powinno znajdować się na wszystkich dyskach twardych zainstalowana ochrona przed zapisem dodatkowo zabezpieczyć dane.
Konkluzja
Wiele nośników pamięci w rzeczywistości nie nadaje się do archiwizacji danych. Przechowywanie w chmurze nie jest godne zaufania, pamięci USB mogą się zgubić, a płyty CD są zbyt wrażliwe. Ostatecznie zewnętrzne dyski twarde są najrozsądniejsze i najbezpieczniejsze. Nadają się do przechowywania dużych ilości danych w ograniczonym czasie, a utracone dane można łatwo odzyskać. Karty SD i dyski SSD to również skuteczne opcje przechowywania.
