Een kleine chip onder de huid is genoeg om angst aan te wakkeren in Zweden en overal ter wereld. Het Zweedse bedrijf "Epicenter" kiest voor gemak boven privacy en maak er een mee gewaagde stap naar de toekomst.
Moge de Force bij je zijn
Wie kent het niet? Je hebt een nieuwe baan en je krijgt je werk-ID. Deuren gaan open, je hebt een identiteit. Op de een of andere manier voel je je belangrijk – ook al doe je alleen de deur open om koffie te halen. intern. Maar wat als dit ID geen ID was, maar een microchip in je hand?
Eén ding is duidelijk: de emotionele wereld zou zich waarschijnlijk ergens tussen professionaliteit, belangrijkheid en Jedi Knight bewegen. De medewerkers van de Zweedse ondernemer "Epicenter" weten precies waar ik het over heb. De jonge start-up haalde de krantenkoppen toen ze van haar werknemers cyborgs maakte met een microchip als HR-maatregel. Deuren openen, drankjes bestellen, werktijden bewaken - alles is nu gemakkelijk voor de uitgeruste medewerkers om met de hand te doen. Nog een voordeel: je ID vergeten is nu moeilijker.
Maar gemak heeft zijn keerzijde. De jonge Jedi betaalt met een privacyvernis. Zowel naar externe concurrenten als naar je eigen werkgever, die in theorie toegang zou kunnen hebben tot privé-informatie. Theoretisch, aangezien de technologie naar verluidt NFC-gebaseerd is. Dit elimineert een aantal beveiligingsrisico's Tafel.
NFC staat voor Near Field Communication. Creditcardbetalingen en andere contactloze verbindingen maken ook gebruik van NFC. Het voordeel hiervan is dat de betreffende chip geen eigen energiebron heeft en dus niet constant gegevens doorgeeft. Gegevens worden alleen in de directe omgeving verzonden.
Redelijk risico, ongegronde angst
Toch tekent zich hier een ontwikkeling af waar veel mensen bang voor zijn. Een vrees die niet ongegrond is. Ondanks al het enthousiasme voor technologie en het Jedi-gevoel - met de voortschrijdende digitalisering is er onvermijdelijk een toenemend veiligheidsrisico. Met de microchips implanteert het Zweedse bedrijf gedachten aan cyborgs, een gecontroleerde wereld, de transparante mens en, last but not least, de matrix in de massa.
Maar wat altijd geldt, geldt ook hier: angst heeft geen zin. De voortschrijdende digitalisering is niet te stoppen en in plaats van bang te zijn voor de risico's, moet men de risico's accepteren en oplossingen zoeken. In plaats van met angst in je ogen naar deze toekomstige ontwikkelingen te kijken, zou je moeten nadenken over de bijbehorende kansen. Wat bijvoorbeeld met een Verbinding van mens en machine op het gebied van geneeskunde mogelijk zou zijn.
En voordat we ons laten meeslepen door een realistische analyse terug naar Sci-Fi-dromen - wat vind je van het onderwerp?
